Συγκέντρωση 8.30 έξω από την κεντρική είσοδο του Ε.Κ.Ε.Τ.Α
Για τις απολύσεις στο ΕΚΕΤΑ
Σε μια περίοδο που το ΕΚΕΤΑ προσελκύει χρηματοδοτήσεις εκατομμυρίων από ερευνητικά προγράμματα χάρη στον κόπο των εργαζομένων του, οι απολύσεις εντός του κέντρου όλο και πληθαίνουν. Συγκεκριμένα, όπως πληροφορούμαστε από την πρόσφατη ανακοίνωση της Πρωτοβουλίας Εργαζομένων ΕΚΕΤΑ – που με βάση αυτή κατατέθηκαν και ψηφίσματα που στηρίχθηκαν και από τα σωματεία ΣΕΡΕΤΕ και ΣΜΤ – συγκεκριμένα εργαστήρια του ΙΠΤΗΛ/ ΕΚΕΤΑ προχώρησαν σε έναν αριθμό μη ανανέωσης συμβάσεων εργαζομένων με μόνη και προκλητική αιτιολογία/πρόφαση ότι «δεν υπάρχουν πρότζεκτ» να απασχοληθούν ή -ακόμη χειρότερα- ότι «δεν υπάρχουν λεφτά». Σύμφωνα με την ανακοίνωση, οι απολύσεις στοχεύουν εργαζόμενο που είχε συνδικαλιστική δράση και επίσης αρνήθηκε να κάνει έρευνα για το στρατό, εργαζόμενη που συμμετείχε σε απεργιακές κινητοποιήσεις έχοντας παράλληλα συχνές αντιπαραθέσεις με τους προϊσταμένους της στα πλαίσια της «συνεργασίας» τους, και τέλος και πιο πρόσφατο, εργαζόμενη με συνδικαλιστική δράση, μέλος του ΔΣ του ΣΕΤΗΠ.
Το ΕΚΕΤΑ απασχολεί εκατοντάδες εργαζομένους/ες σε ένα καθεστώς εργασίας με εδραιωμένη την επισφάλεια, με διευρυμένο το χώρο για την εντατικοποίηση και την εκμετάλλευση της εργασίας, τις εργοδοτικές αυθαιρεσίες, με εργαζομένους απόλυτα εξαρτημένους από τις διαθέσεις του εκάστοτε αφεντικού. Εκατοντάδες εργαζόμενοι/ες, η πλειοψηφία αυτών στο κέντρο, απασχολούνται με ελαστικές σχέσεις εργασίας – κυρίως με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών («μπλοκάκι») ως «συνεργάτες»- με κυλιόμενες ολιγόμηνες συμβάσεις αντί για κανονικές προσλήψεις, χωρίς βασικά εργασιακά δικαιώματα και Συλλογική Σύμβαση Εργασία. Σε αυτή τη συνθήκη, μπορεί να βρεθούν αντιμέτωποι με τη βία της ανεργίας, με την οποιαδήποτε αφορμή, ιδιαίτερα μάλιστα αν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο… ενοχλούν. Φυσικά χωρίς καμία αποζημίωση ή ταμείο ανεργίας.
Τόσο στην περίπτωση του ΕΚΕΤΑ απέναντι στις απολύσεις, όσο και γενικότερα, η απάντηση που απαιτείται είναι συλλογική, δυναμώνοντας τους αγώνες απέναντι στην διαρκή και εντεινόμενη επίθεση κράτους και κεφαλαίου, κόντρα στην διαρκή υποτίμηση των ζωών μας. Ιδιαίτερα σε μια συγκυρία που η κάλυψη βασικών αναγκών όλο και δυσκολεύει, που με μια σειρά αντεργατικών νόμων – με πρόσφατα χαρακτηριστικά παραδείγματα τους νόμους Χατζηδάκη και ύστερα του Γεωργιάδη – αναιρούνται κατακτήσεις που κερδήθηκαν με αγώνες και χτυπιούνται τα μέσα πάλης μας, επιδιώκοντας να επιβληθεί αυτή η κατάσταση ως κανονικότητα. Απέναντι σε όλα αυτά, για μας αποτελεί μονόδρομο η οργάνωση στη βάση με ελευθεριακά χαρακτηριστικά, ενάντια στον γραφειοκρατικό και ξεπουλημένο συνδικαλισμό που υποβαθμίζει και ευτελίζει του εργατικούς αγώνες, με βάση τις αξίες της ελευθερίας, της ισότητας, της αλληλεγγύης, της αλληλοβοήθειας και της αυτοοργάνωσης.
Αλληλεγγύη στους απολυμένους και απολυμένες , άμεση δικαίωση των αιτημάτων τους!
Οργάνωση στη βάση και αγώνας στους χώρους δουλειάς!
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΞΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΤΗ ΒΑΣΗ