Η κρίση του κρατικού-καπιταλιστικού συστήματος έρχεται να πλήξει όλο και περισσότερο την κοινωνική βάση και τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα, φτωχοποιώντας κι εξαθλιώνοντας εκατομμύρια ανθρώπους σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου. Εξάλλου, τα τελευταία χρόνια έχει φανεί με τον χειρότερο τρόπο η αδιαφορία κράτους και κεφαλαίου για την ανθρώπινη ζωή. Στον ελλαδικό χώρο η ανείπωτη τραγωδία στα Τέμπη μάς το θυμίζει με τον χειρότερο τρόπο ενώ οι πόλεμοι σε Μ. Ανατολή και Ουκρανία συνεχίζουν αδιάκοπα, αφήνοντας πίσω τους χιλιάδες νεκρούς ή εκτοπισμένους πληθυσμούς. Ταυτόχρονα, η επίθεση που βιώνουμε από το κράτος και το κεφάλαιο σε όλες τις πτυχές της ζωής μας προσπαθεί να στερήσει από τον κόσμο της εργασίας κάθε προοπτική αντίστασης και παράλληλα να ξεριζώσει κάθε εργασιακό δικαίωμα που έχει κερδηθεί τους προηγούμενους αιώνες από το εργατικό κίνημα σε παγκόσμιο επίπεδο.
Η διαχείριση των τελευταίων χρόνων έχει δημιουργήσει ασφυκτικές συνθήκες διαβίωσης. Η αύξηση του κόστους ζωής (ενέργεια, ενοίκια, τρόφιμα) έχει οδηγήσει μεγάλο μέρος του πληθυσμού στην εξαθλίωση. Η ραγδαία αύξηση των ενοικίων έχει οδηγήσει μεγάλο κομμάτι των κατώτερων τάξεων σε αδυναμία κάλυψης βασικών αναγκών όπως η στέγαση, ενώ λόγω των εξώσεων κάποιοι καταλήγουν να μένουν ακόμη και άστεγοι.
Την ίδια στιγμή με την ψήφιση των τελευταίων αντεργατικών νομοσχεδίων, η κυβέρνηση της ΝΔ επιχειρεί να περιορίσει και να ποινικοποιήσει περαιτέρω τη συνδικαλιστική δράση των εργαζομένων. Πιο πρόσφατο παράδειγμα στο τελευταίο αποτελεί η εκδικητική απόλυση του επί 19 χρόνια συμβασιούχου εργαζόμενου Δημήτρη Αντωνίου στο ΕΚΠΑ, μέλους του Κεντρικού Συμβουλίου της ΟΔΠΤΕ (Ομοσπονδία Διοικητικού Προσωπικού Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης) λόγω της συμμετοχής του στην κινητοποίηση της Δευτέρας 12/02 (για την υπεράσπιση της δημόσιας παιδείας), η οποία αποτελεί μια ξεκάθαρα εκδικητική απόλυση λόγω της συνδικαλιστικής και αγωνιστικής του δράσης, δηλαδή πρόκειται για μια εξόφθαλμη πολιτική εντολή τρομοκράτησης των ανθρώπων που αντιστέκονται και αγωνίζονται.
Παράλληλα, η εντατικοποίηση της εργασίας και η ολοένα και πιο άγρια και ανεξέλεγκτη εργοδοτική αυθαιρεσία έχουν ως επακόλουθο τη φυσική εξάντληση των εργαζομένων και τη διαρκή αύξηση στον αριθμό των εργατικών ατυχημάτων και δυστυχημάτων που εντοπίζονται πλέον σε εβδομαδιαία βάση τόσο εγχώρια όσο και σε παγκόσμια κλίμακα. Στην Ελλάδα, σύμφωνα με την ΟΣΕΤΕΕ, το 2024 είχαμε 31 νεκρούς και 60 σοβαρά τραυματίες σε χώρους εργασίας, ενώ τον τελευταίο μήνα σημειώθηκαν 12 εργατικά δυστυχήματα. Το 2023 συνολικά 179 εργαζόμενοι και εργαζόμενες έχασαν την ζωή τους λόγω των ανύπαρκτων μέτρων προστασίας, ενώ 142 ήταν τα «σοβαρά» εργατικά ατυχήματα. Κοινώς, η εργατική τάξη για να τα βγάλει πέρα καλείται να ρισκάρει μέχρι και την ίδια της τη ζωή για ένα μεροκάματο.
Μέσα σε μια συνθήκη όπου οι κατακτήσεις μας βάλλονται από το κρατικό-καπιταλιστικό σύστημα εξουσίας, η απάντηση που έχουμε να δώσουμε είναι συλλογική και διαρκής. Οι απολύσεις (όπως προσφάτως στο ΕΚΕΤΑ και την Task Us), η αμισθί και επισφαλής εργασία σε πεδία όπως η έρευνα, η εργοδοτική αυθαιρεσία, τα εργατικά ατυχήματα, η ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση της υγείας και της παιδείας μετατρέποντάς τες πλήρως σε πεδίο επιχειρηματικού κέρδους, η ακρίβεια, η κρατική καταστολή, η τρομοκρατία των αφεντικών, οι κρατικές δολοφονίες, οι αντεργατικοί νόμοι, είναι μερικές από τις εκφάνσεις της σύγχρονης «κανονικότητας» που εξαθλιώνει την κοινωνική και ταξική βάση. Για εμάς, μπροστά σε αυτήν τη δύσκολη συνθήκη που διαμορφώνεται ο δρόμος είναι η οργάνωση και ο συλλογικός αγώνας των από τα κάτω. Ένας δρόμος μακρύς και δύσκολος πλην όμως ο μόνος στον οποίο μπορούμε να βαδίσουμε και να αγωνιστούμε με πείσμα κι επιμονή. Η απεργία είναι κομμάτι του αγώνα αυτού. Κινούμαστε προς μια συλλογική κουλτούρα αγώνα και διεκδικήσεων. Με οργάνωση στη βάση, οριζόντια και αντιιεραρχικά σχήματα και από τα κάτω συνελεύσεις γειτονιών, μαζί με φοιτητές, μαθητές, εργαζόμενους, άνεργους, να δώσουμε στους χώρους εργασίας, τα σχολεία και τις σχολές, τη μάχη του ταξικού και κοινωνικού αγώνα. Αγωνιζόμαστε ενάντια στην υποτίμηση και την εξαθλίωση της ζωής μας, ενάντια σ’ ένα εκμεταλλευτικό και δολοφονικό σύστημα.
Η αλληλεγγύη θα νικήσει.
ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ 17 ΑΠΡΙΛΗ
ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΠΙΣΩ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΝΗΚΟΥΝ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΌΜΕΝΟΥΣ & ΣΤΙΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΕΣ ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ
- Να παρθεί πίσω η εκδικητική απόλυση του διοικητικού εργαζόμενου Δ.Α. στο ΕΚΠΑ – Άμεση ανανέωση της σύμβασής του!
- Αλληλεγγύη στον αγώνα των εκπαιδευτικών ενάντια στην αξιολόγηση και την ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης
Απεργιακή – συλλογική κουζίνα |17/4 μετά την πορεία |στην αυλή της κατάληψης Libertatia
Ελευθεριακή συνέλευση για την ταξική οργάνωση στη βάση | estovskg@prottonmail.com
Απρίλης 2024